مقایسه تأثیر دو روش سخنرانی و ارائه جزوه بر یادگیری و رضایت دانشجویان پرستاری از روش تدریس

زمینه و هدف: آموزش پرستاری، زمانی می تواند پویایی خود را حفظ کند که به سمت نوآوری ها و استفاده از روش های نوین تدریس و یادگیری پیش رود. دستیابی به چنین هدفی مستلزم این است که مدرسان، در طراحی تدریس، از شیوه های نوین آموزشی استفاده کنند؛ مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر جزوه آموزشی، بر میزان یادگیری و رضایت دانشجویان پرستاری انجام شد.   روش تحقیق: این مطالعه نیمه تجربی، بر روی 28 دانشجوی ترم شش پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی مشهد که مشغول کارآموزی در بخش کودکان بیمارستان امام رضا (ع) بودند، انجام شد. دانشجویان، به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. محتوای آموزشی، در گروه آزمون به صورت استفاده از جزوه آموزشی و در گروه شاهد به روش معمول سخنرانی ارائه شد. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسشنامه ای شامل سه بخش مشخصات فردی، آزمون سنجش یادگیری و پرسشنامه بررسی میزان رضایت دانشجویان و یک سؤال باز، بعد از تأیید روایی و پایایی (آلفاکرونباخ 82/0) استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی و نرم افزار spss (ویرایش 5/11) در سطح معنی داری 05/0 p< تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره پس آزمون، در گروه جزوه 18/1 ± 16/17 و در گروه سخنرانی 45/1 ± 66/15 بود که نسبت به قبل از آموزش، افزایش معنی داری داشت (001/0 p= ). میزان یادگیری در روش جزوه بیشتر از روش سخنرانی بود (015/0 p= )؛ همچنین میزان رضایت دانشجویان از شیوه آموزش به روش جزوه (66/5 ± 57/45) به طور معنی داری از روش سخنرانی (73/7 ± 50/31) بیشتر بود (001/0 p< ).   نتیجه گیری: از آنجا که بیشتر واحدهای تخصصی پرستاری به شکل کارآموزی و در بالین اجرا می شود، استفاده از جزوه آموزشی در بالین بیمار، به عنوان یک روش آموزشی دانشجومحور توصیه می شود.